استاد بزرگوار محمود فرشچیان از هنرمندان و استادان بزرگ و به نامی است که جامعه ی هنری به خود دیده است ، ایشان در تاریخ ۴ بهمن سال ۱۳۰۸ در شهر زیبای اصفهان دیده به جهان گشودند . این هنرمند و نقاش معاصر با نبوغ و استعداد خود تاثیر ژرف و قابل توجهی را بر دنیای هنر به خصوص هنر سنتی ایرانی گذاشته است .

استاد حسن کسایی در تاریخ 20 مهر 1307 در خانواده‌ای تاجرپیشه به دنیا آمد. پدرش، «حاج سید جواد کسائی» از تاجران به نام آن زمان اصفهان بود که دلیل علاقه و انسی که با موسیقی داشت، با استادان و بزرگان آن زمان مانند سید حسین طاهرزاده، جلال‌الدین تاج اصفهانی، اکبر خان نوروزی، خاندان شهناز (شعبان‌خان، حسین آقا، علی آقا و جلیل شهناز)، غلامحسین سارنج و ادیب خوانساری رفت‌وآمد می‌نمود. به طوری که منزل آقا سید جواد، محفلی بود برای تجدید دیدار و نیز ساز و آواز استادان به نام موسیقی اصفهان. این آمد و شدها موجب شد حسن کسائی از کودکی با موسیقی آشنا شود و به مرور زمان، علاقه زیادی خصوصاً به ساز نِی پیدا کرد .

استاد و شاعر بزرگ، میرزا محمد علی صائب تبریزی در تاریخ 1000 هجری قمری در خانواده ای تاجر پیشه بدنیا آمد. او بزرگ ترین غزلسرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه بود.صائب در در بار صفوی به عنوان ملک الشعرایی رسید. شخصیت وی به لحاظ کمالات اخلاقی،معنوی و سخنوری،مورد ستایش همگان بود.

سید احمد هاتف اصفهانی (متولد شده در قم 1198/1783)، شاعر تأثیرگذار قرن دوازدهم. او به نسل اول شاعرانی تعلق داشت که آنچه را که به‌عنوان افراط در سبک هندی (سبک هندی) می‌شمردند، رد کردند و اصطلاحی شاعرانه را به اصول سبکی شعر اولیه فارسی نزدیک‌تر کردند. بعدها این جنبش به «بازگشت ادبی» معروف شد.

سهراب سپهری (زاده 14 مهر ۱۳۰۷) شاعر و نقاش برجسته ایرانی بود. او یکی از پنج شاعر مشهور ایرانی است که در کنار نیما یوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث و فروغ فرخزاد به شعر نو پرداخته است. اشعار سپهری به چندین زبان از جمله انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، ایتالیایی، لیتوانیایی و کردی ترجمه شده است.

میرداماد معروف به میرمحمدباقر استرآبادی، فیلسوف ایرانی شیعه دوازده امامی در سنت‌های مشاء اسلامی نوافلاطونی ابن سینا بود. او همچنین سهروردی، دانشمند علوم سنتی اسلامی و برجسته ترین چهره (به همراه شاگردش ملاصدرا) رنسانس فرهنگی ایران در دوره صفویه بود. او همچنین مؤسس مرکزی مکتب اصفهان بود که شاگردان و شیفتگانش از او به عنوان سومین معلم (معلم الثالث) پس از ارسطو و فارابی یاد کردند.